Telraam

De kleurige zonsondergang van vandaag is weer mooi! Het laatste gedicht van Hans Groen ook!

TELRAAM

Omdat ik wist dat het was gekomen
En omdat ik wist
Dat het ooit weer voorbij zou gaan
Kocht ik een telraam

Na de gele zomer 
Tel ik de rode kraaltjes naar de herfst
Die overgaan naar de blauwe 
In de winter! Dip? Koude rillingen? Bibber lip?

Diep in m’n kraag weggedoken
M’n jas een Duitse bunker
M’n kop een kale duintop
Van het laatste helmgras verstoken

Laag vlieg ik over straat
Terwijl m’n hart
De maat van het tikken van de kralen
Van het telraam slaat

Kan wel gaan zitten janken
Bij elke rode en blauwe kraal een dag lang stil gaan staan
Heb er toch niks aan
Vooruit zeg ik, dat zeg ik toch, dat ik door blijf gaan

Pak de teugels over en onder
Neem een duik in de koele blauwe zee
Fiets elke week naar Hoek van Holland
Neem een paar vrienden met wind tegen mee

Zwem en ren en spring een beetje in het rond
Voetjes van de vloer en op de grond tot het groene voorjaar komt
Oost, west, thuis is best! Een warm en welkom nest! 
En hete liefde die m’n dorst lest!

Neem m’n telraam mee op wintersport
Het schort niet als er niets aan schort
Kom kralen, dagen en niets tekort
Leef elke kleur m’n hele leven! 

Morgen kan alles zijn ingestort!

Op Naar Glorie!

Vanuit het raam